Dlaczego ciągle muszę zgadywać?

Nauczyłeś się ukrywać swoje uczucia, może nawet nie przyznając się do nich przed samym sobą. Dziecko określa kim jest poprzez informacje, jakie uzyskuje od bliskich znaczących osób. W miarę dorastania zaczyna robić to samodzielnie lub przynajmniej powinno to robić. Ale na początku odkrywa kim jest, przez to, co inni ludzie mówią na jego temat i przez uwewnętrznianie tych przekazów. 

Otrzymywałeś jednak wiele podwójnych przekazów, wyglądających często na sprzeczne ze sobą. Nie wiedziałeś, która część była prawdziwa, więc wybierałeś to jedną, to drugą. Nigdy naprawdę nie byłeś pewien. Paradoksalnie, te sprzeczne informacje były prawdopodobnie obydwie prawdziwe. W efekcie twoje poczucie własnej tożsamości zostało w pewien sposób zniekształcone. Informacje nie były wyraźne. Nie miały większego sensu. Więc trudno ci było określić, kim jesteś i czy cenisz tego kogoś. Perfekcjonizm alkoholika krytykował dużo rzeczy, które zrobiłeś. Byłeś przekonany, że niczego nie potrafisz zrobić jak należy niezależnie od tego, jak bardzo się starałeś. Miłość rodziców mogła być wypaczona, ale była prawdziwa, zniekształcona była twoja rzeczywistość.

Dlatego zniekształcone jest twoje poczucie własnej tożsamości. Z tego też powodu w wielu aspektach życia, dorastania i przeżywania go w pełni są rzeczy, których się nie nauczyłeś. Ominęły cię dyskusje z którymś z rodziców o tym „Jak sobie z tym poradzę?”, „Co zrobię, jeśli on powie coś takiego?”, „Co mam zrobić z tym problemem? Jak to sobie wyobrażam?”. Wiesz jedynie, że nigdy nie czujesz się naprawdę na swoim miejscu, i nie potrafisz dociec dlaczego. 

Na podstawie książki pt."Dorosłe Dzieci Alkoholików" Janet G. Woititz

Grupa DDA Dublin