Dlaczego DDA boją się bliskości?

Osoby wychowujące się w rodzinie dysfunkcyjnej z jednej strony bardzo potrzebują bliskości, z drugiej uciekają od niej. Często dzieje się tak, ponieważ bycie w bliskiej relacji odbierają, jako zbyt zagrażające.  

W swoich dorosłych związkach chcieliby spełnić wszystkie potrzeby dziecka, których rodzice nie potrafili spełnić, zbyt zajęci sobą i ukrywaniem uzależnienia. Mogą pojawić się nadmiarowe oczekiwania, żeby partner zatroszczył się o wszystko odgrywając rodzica.

Charakterystyczna jest również głęboka nieufność, postawa ucieczkowa, wycofywanie się z bliskich kontaktów międzyludzkich. Czasem wolą  same odejść, niż zostać porzucone przez partnerów. 

Obie z tych postaw mogą być trudne dla partnerów DDA.

Ambiwalentna postawa dotycząca bliskości kształtuje się na skutek trudnych doświadczeń z przeszłości. Bliskość z domu rodzinnego kojarzy się głównie z byciem krzywdzonym lub z bardzo silnymi wybuchami negatywnych emocji.

Bliskość kojarzona jest przede wszystkim z krzywdą, odrzuceniem lub intensywnymi wybuchami emocjonalnymi.

DDA nie zostali nauczeni tego jak wygląda zdrowy związek i jak w zdrowy sposób się go buduje. Często czują się zagubieni w relacjach z bliskim, nie wiedzą, dlaczego zachowują się w sposób odrzucający bliskość, pomimo dużego pragnienia bezpiecznego, bliskiego związku. Pojawia się oczekiwanie, że zostanie się odrzuconym, silny lęk i wstyd.

Wspomnienia odrzucenia, braku akceptacji i złego traktowania przez najbliższe osoby w silny sposób odżywają w bliskich związkach w dorosłości. Odzywają się przekonania o tym, że inni odrzuca, jak tylko odkryją, jaka osoba DDA jest 'beznadziejna i nieciekawa'.

Odzywa się lęk przed byciem ponownie skrzywdzonym, poniżanym, wykorzystanym, a przede wszystkim odrzuconym. 

Ucieczka przed bliskością jednocześnie utwierdzając w poczuciu własnej bezwartościowości i beznadziejności.

To błędne koło można stopniowo przełamywać poprzez uczenie się zdrowych relacji w bezpiecznej grupie terapeutycznej oraz poznawanie skąd się wzięły reakcje unikania bliskości i czy są racjonalne. Podejmowanie ryzyka, aby stopniowo budować zaufanie w relacjach oparte na autentycznej więzi z innymi. 

Grupa DDA Dublin, zredagował: Agnieszka Rajda i Marta Biczkowska, na podstawie Marzanna Kucińska „ Gdzie się podziało moje dzieciństwo?”