EMOCJE I WSPOMNIENIA
DOROSŁYCH OFIAR PRZEMOCY W DZIECIŃSTWIE
Osoby, które wychowywały
się w rodzinach, gdzie był alkohol i przemoc, czy też doświadczały nadużyć ze
strony opiekunów, najczęściej są odcięte od uczuć związanych z tymi
przeżyciami.
Przychodząc na terapię
mówią zwykle, że nic albo niewiele pamietają ze swojego wczesnego dzieciństwa
lub nie wiedzą , które wspomnienia są prawdziwe, zwłaszcza gdy dotyczą rzeczy
trudnych np. molestowania seksualnego przez rodzica.
Nieprzeżyte i nieuświadomione uczucia związane z wypartą traumą powodują, że ta trauma może być powtarzana w dorosłości, np. nieświadomy lęk przed bliskością lub jej utratą będzie powodował lęk przed nawiązywaniem i pozostwaniem w trwałym związku.
Dopiero po upływie pewnego czasu, gdy osoby poczują się bezpieczniej, zaczynają powracać do nich wspomnienia i związane z nimi uczucia. Są one zazwyczaj bardzo silne. Często pojawiają się skrajne emocje: złości, wstydu, poczucia winy, gniewu.
Przeżycie tych uczuć w bezpiecznej i życzliwej grupie terapeutycznej pomaga się od nich uwolnić.
Wtedy mogą zostać
przepracowane i zintegrowane. Na poziomie emocjonalnym
następuje jakby narodzenie się do życia na nowo, ponieważ osoby mają szansę
kontaktu z najbardziej żywą sferą psychiki, którą są ich własne emocje i
uczuciowość. Ma szansę powrócić
utracone poczucie godności i poczucie panowania nad własnym życiem.
Tekst zredagowala Agnieszka Rajda, DDA, Dublin 2013
No comments:
Post a Comment