W zależności od
osobowości, temperamentu dziecka, inteligencji oraz od tego w jaki sposób
środowisko rodzinne reagowało na jego/jej
cierpienia w okresie dzieciństwa
wykształciły się różne strategie reagowania na trudne, stresowe
doświadczenia.
W poważniejszych
przypadkach u DDA mogą wystąpić takie trudności jak:
- zaburzenia lękow
- zaburzenia depresyjne
- zaburzenia osobowości, w tym stosunkowo częste typu borderline
- zaburzenia adaptacyjne
- uzależnienia
- zaburzenia jedzenia
- trudności w budowaniu bliskich relacji
Jeśli trudności te
przyczyniają się do cierpienia w dorosłym życiu, osoby z DDA często podejmują próby uwolnienia się od
trudnego traumatycznego dzieciństwa. Jednak nie jest to łatwe. Z pomocą może
przyjść psychoterapia.
W psychoterapii osób z DDA,
u których występują powyższe zaburzenia,
bardzo ważne jest zrozumienie roli, jaką w ich powstaniu odgrywają ślady
traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa i powstałe na ich podłożu destrukcyjne
schematy.
Doświadczenia z rodzin
dysfunkcyjnych, które przyczyniły się do utrwalenia często destrukcyjnych schematów
to:
- nagromadzenie doświadczeń traumatycznych związanych z przemocą fizyczną i psychiczną
- powtarzalność doświadczeń, występowanie ich przez całe dzieciństwo
- krzywdzenie przez rodziców, a więc osób, które naturalnie powinny dawać ochronę i oparcie
- występowanie zaburzeń i głębokich deficytów w doświadczaniu bezpiecznej więzi z rodzicami
- przeżywanie kompromitacji, wstydu, często odrzucenia społecznego z powodu zachowania rodziców
- brak dobrych wzorców do identyfikacji i pełnienia ról w rodzinie
(na podstawie Z. Sobolewska „Psychoterapia DDA”)
No comments:
Post a Comment